Kennis maken met de endurance
Bij onze trainingen is er na afloop een evaluatie en een gezellig samen zijn. Vaak wordt er verteld hoe men heeft kennis gemaakt met de endurance sport.
*Tegenwoordig is er gelukkig meer bekendheid over deze sport via o.a. de social media.
*De meeste ruiters en hun paarden houden van buiten rijden en dan graag uren achter elkaar, dat is hun uitdaging en ontmoeten dan iemand die endurance rijdt. Ze gaan een keertje kijken, helpen mee en zo langzamerhand wordt er ook gestart.
*Of er is een wedstrijd in de buurt en gaan daar kijken, proeven de prettige sfeer en gaan zich erin verdiepen.
*Ook worden wij aangesproken bij de start van een training
* Van buitenrij genieter over tot wedstrijd ruiter, ofwel buiten rijden met een doel.
Al snel blijkt dat er achter die vele kilometers rijden een heus plan zit, ruiters worden alsmaar enthousiaster en wordt er hulp gezocht.
1988
Bij ons was er nog geen kennis.
31 jaar geleden lazen wij een artikel in “de Hoefslag” over de lange afstand sport. Wij hadden een manege bedrijf, reden dressuur en springwedstrijden en Geert Jan was lid van het Nederlands team eventing. Dat artikel zette ons aan het denken en we waren al snel enthousiast. Een andere uitdaging in onze allround paardensport beleving. In de jaren 80 had Geert Jan ook veel gemend, marathons, bruiloften etc.
Duursport, teamwork dat gaf toch een andere dimensie aan het trainen. Er was zeer weinig bekend over trainen, voeding, beslag, harnachement noem maar op. In Nederland stond het in de kinderschoenen, er was maar een handje vol ruiters die zich hieraan waagde.
We reden al veel buiten met onze manege paarden en ruiters en al snel hadden we 2 paarden op het oog die we met de ervaring uit de eventing gingen omscholen. Het tempo werd lager, de duur van de training werd langer het werd een mooie ontdekkingsreis.
De paarden waren Farah, een pony met veel Arabisch bloed, haar maat van 1.58 m was incourant, want in die tijd had je nog geen E pony’s. Ze was dus Arabisch, onmogelijke maat en veel wit en was daardoor ook via de markt verkocht. Voor ons een heerlijk paard in de manege, een alleskunner.
Het tweede paard was Ruth, bijna Engels volbloed, goede afstamming, chique paard en liep heel makkelijk. Met haar stokmaat van 1.62 was ze net iets groter dan Farah.
Monique zou Farah starten en Geert Jan, Ruth.
Ermelo 1989
De enige wedstrijd in Nederland was vanuit Ermelo. 64 km en 106 km. Er was geen vaste vetgate, het was een rond trekkend circus met een paar Nederlanders en ruiters uit Europa waar de sport al bekender was.
Geen promotie regels en we schreven ons in voor de 106 km.
Een week voor de wedstrijd gingen Farah en Monique over de kop vanuit stap. Gelukkig had Farah niets en ook de prille zwangerschap (van Yara) was ongedeerd . Monique was flink gekneusd en was niet in staat om de wedstrijd te rijden, omdat Farah het betere paard was voor deze sport nam Geert Jan Farah over.
Dat we van weinig wisten bleek wel uit het feit dat Geert Jan zich onderweg afvroeg waarom er mensen langs de weg stonden met waterflessen. Bij de eerste vetgate gaf hij zijn grooms dan ook opdracht om bij de supermarkt waterflessen te kopen en met een emmer onderweg te staan.
Geert Jan en Farah liepen lekker door en zonder enige aanmerking van de dierenarts kwam hij vlot door iedere keuring. Zo langzamerhand kwam hij voorop en liet die plek ook niet meer los. Verbaasd en blij kwam hij als eerste bij de finish aan. Gelukkig kon een vriend Monique en Caro halverwege de dag brengen om nog wat mee te maken van deze sport.
Ook de bij de nakeuring die de volgende dag plaats vond, kwam Farah met vlag en wimpel door de keuring. Farah kreeg een mooie KNHS wollen deken, waar ze 2 maal in kon.
Wij waren verkocht aan de sport, hadden onderweg en na afloop veel informatie ingewonnen bij ruiters uit landen die al veel verder waren. De uitnodigingen voor o.a. België vielen op de deurmat. Tot de dag van vandaag genieten we volop van deze sport, de ruiters en hun paarden.
Op de foto staat Farah nadat ze voor het 2e achtereen volgende jaar met Geert Jan de 106 km in Nederland had gewonnen.
Geef een reactie